Mario ho descriu
De vez en cuando la alegría
tira piedritas contra mi ventana
quiere avisarme de que está ahí esperando
pero hoy me siento calmo
casi diría ecuánime
voy a guardar la angustia en su escondite
y luego tenderme cara al techo
que es una posición gallarda y cómoda
para filtrar noticias y creerlas
Quién sabe dónde quedan mis próximas huellas
ni cuándo mi historia va a ser computada
quién sabe qué consejos voy a inventar aún
y qué atajo hallaré para no seguirlos
Está bien, no jugaré al deshaucio
no tatuaré el recuerdo con olvidos
mucho queda por decir y callar
y también quedan uvas para llenar la boca.
Está bien, me doy por persuadido.
que la alegría no tire más piedritas
abriré la ventana
abriré la ventana
Mario Benedetti (Piedritas en la ventana)
tira piedritas contra mi ventana
quiere avisarme de que está ahí esperando
pero hoy me siento calmo
casi diría ecuánime
voy a guardar la angustia en su escondite
y luego tenderme cara al techo
que es una posición gallarda y cómoda
para filtrar noticias y creerlas
Quién sabe dónde quedan mis próximas huellas
ni cuándo mi historia va a ser computada
quién sabe qué consejos voy a inventar aún
y qué atajo hallaré para no seguirlos
Está bien, no jugaré al deshaucio
no tatuaré el recuerdo con olvidos
mucho queda por decir y callar
y también quedan uvas para llenar la boca.
Está bien, me doy por persuadido.
que la alegría no tire más piedritas
abriré la ventana
abriré la ventana
Mario Benedetti (Piedritas en la ventana)
8 Comments:
At 6:55 p. m.,
yo said…
defender la alegría como un derecho
defenderla de dios y del invierno
de las mayúsculas y de la muerte
de los apellidos y las lástimas
del azar
y también de la alegría
les coses de mario, que sempre té raó
At 6:44 a. m.,
nimue said…
i què bé que ho descriu tot el Mario...
At 12:41 p. m.,
stel said…
és que en mario sap moltes coses :)
nena,quan sàpiga com tinc el tema d'acostar-me a Nules t'envio un mail!! la idea meva és anar-hi ni que sigui un parell de dies a mitjans d'agost ^^
un petonet!
At 7:52 p. m.,
Ainalma said…
Que gran poema, i que gran poeta! M'encanta!
At 7:47 p. m.,
Lost in Translation said…
hola preciosa!!!!1 com estem? jo morta de calor, tot i que avui plou aqui i encara es pot aguantar....no us passareu per aqui a veurem??? :)
At 2:11 a. m.,
Anònim said…
hola Iurema ! te acuerdas de mi? estoy de vuelta :)
que bien que sigas!
At 12:37 p. m.,
Iurema said…
ei!!
sé que fa temps que no viatjo per la blogosfera. espero que tingueu una mica de paciència. de moment estic de vacances a la platja sense internet. però torno aviadet ;)
petons a tots i gràcies per la paciència!!!
At 10:07 a. m.,
stel said…
ens debem un cafè :p
ains, això de tornar a la normalitat és un pal! amb lo bé que s'està de vacances!!!
un petonàs!
^^
Publica un comentari a l'entrada
<< Home